සංසාරේ හුරු කඳුළට සුසුමට
මහමෙර ඇයයි
දුක්ගිනි උහුලනා
කිරුළු නොපළදී රජ මැදුරක
රැජිණිය ඇයයි
ලෝකයක් සැනහෙනා
දයාවේ අරුමයෙන්
සියල් සිතු ඉවසනා
ඇයයි දිනිතිය
ප්රජාපති සේ නොසැලෙනා
නොවිඳ සිතු සේ සැප සම්පත්
පරපුරක හෙටම දකිනා
මැදුරක සිරිකත ඇයයි
බුදු පදවි පතනා...
No comments:
Post a Comment