ඉස්සරම දවස් වල හිමින් හිත පිරි මැදපු
මතකයත් අරන් යලි
විටින් විට ලුහු බැදපු
සමුඅරන් එන්න අවසර කාලයයි මග කියපු
හද සුසුම් කුමකටද බැදීමක් නැත සදාකල් දිනපු
පුරුද්දට වගෙ හැමදාම මග බලනා පමාවෙන්
දුරින් දුර උණත් ගියේ නොකියා බෑ නිසාවෙන්
අද හෙටත් මේ ගෙවෙන නැකත් මහ දුරුත්තෙන්
වසත් මල පිපෙනවා තව පුරා පැය කිහිපයෙන්
නියම කළ කටයුත්ත අහවරයි මං ආවාට එහෙන්
දනී සිත් රිදෙන බැව් ඇස් පිරෙණ කදුළක සරින්
හිනාවෙන නෙතු ඇගේ කියන්නෙම සතුටක් නිතින්
අද විතරමයි හෙට ඇගෙයි ඔහු සැමදාට ලෝ දමෙන්
හිනා වෙන හිතක් ළග සුළග පවන් සලනා පරිද්දෙන්
වැලපෙනා නෙතු මතද දැවටෙන්නේ සුළගම ස්නේහයෙන්
හිමි අහිම් කිසිත් නෑ සදා සොබාදම් නියමයෙන්
ජීවීතේ එහෙමයි සිනාසෙන් ළබැදියේ ආදරේ නාමයෙන්
