සුදු මල් සිනා විසිරුණු මුව දසන් පෙළ
සුරතල් කතා තෙපළන් නිති මිටින් හළ
නිකලැල් සිතුම් හද පිරෙනා ගිමන් හල
සෙනෙහස් බැදුණූ ජීවීතයයි පුතු දෙපළ
විටෙකදි රවන විටෙකදි විත් සිනාසෙන
ඉදහිට නොවේ සැමදා සුපුරුදු දග කරන
දොඩමළු බසින් දොම්නස් සිත් මග හරින
විස්මය කිම්ද අරුමැසි නුඹ මුව රැදුන
ලෝකය අදුර මොහොතක වුව එළිය දෙන
හිරු සදු වෙලා සැම සිතකම ලැගුම් ගෙන
කාලය ගෙවෙන සේ නොදැනෙන සෙනේ ගෙන
විකසිත වෙනා මල් කැකුළකි නුඹ දෙදෙන
කිචි බිචි කතා ගෙනහැර සියොතුන් වාගේ
සරදම් සිනා එක්කොට දගකම් හපනුන් වාගේ
පාඩම් අකුරු කෙලි සෙල්ලම් කරනා වේලේ
එකතුව දුවමි විගසින් මම බාලේට මාගේ
ගිමනේ නිවී සොයනා හැම හැන්දෑවේ
ඈතින් ඇසේ පිංචි ය විමසන රාවේ
ජනනී නොලද මුත් හද ස්නේහය වෑහේ
දූ පුතු නමින් මේ ගී ආසිරි පිදුනාවේ....
No comments:
Post a Comment