"දුන් දේ සුවඳයි කෑ දේ ගඳයි" මට සතුටින් දෙන්න හුරු කළේ ඇයයි. එදා අකමැත්තෙන් දීමට පුරුදු වූ මා අද ඈ මෙන්ම නැතත් සතුටින් දීමට උත්සාහ කරමි. ඒත් ඇත්තෙන්ම මට තවමත් ඈ පසුකිරීමට නම් නොහැකි විය.
ගැහැනියක යනු ජීවීතයේ අභියෝග දරන්නියක් බව මට පසක් කළේද ඇයයි. ලෝකය විසින් අසීරු අවස්ථාවන් නිර්මාණය කළද හිතට එකඟව ඒ සියල්ලට මුහුණ දීමට ශක්තිය මා තුලින්ම සොයාගන්න මට කියාදුන්නේ ඇයයි. ඉස්සරම ඉස්සර මට මා ගැනම විශ්වාසයක් නොමැති කළ "මට පුළුවන්" කියා හීනයක් දකින්න මා පුහුණු කළේ ඇයයි. වැරැදි මිනිසුන් නැති බවත් සමාජය තුල කාලය අවස්ථාව අනුව මිනිසුන් ක්‍රියා කරන්නේ ඔවුන්ටම ආවේණික ක්‍රමයකට වුවත් සංවේදී ගැහැනියට ඒ සියල්ලම දරාගෙන ඉදිරියට යන්න සිතට ශක්තිය තිබිය යුතු බව මට කියාදුන්නේද ඇයයි.
ඒ පමණක් නොව ගැහැනියකට තරම් අනුන් ගැන සිතන්නට කිසිවෙක්ට නොහැකි බව මට කියාදුන්නේ ඇයයි. විටෙක ගැටෙමින් විටෙක හඬමින් විටෙක සිතමින් ගැහැනිය ජීවිතය පුරාවටම ජීවත් වීමට වෙහෙසෙන බවත් ඒ සියල්ලෙහිදිම ඇය ඇයගේම සිතින් තෘප්තිමත් වීම තරම් සතුටක් ඇයට වෙන කිසිවකින් ලබා ගත නොහැකි බවත් මට පසක් කර දුන්නේද ඇයයි.
ජීවිතයේ සියළු දෑ හදවතින් දරාගෙන ඉවසන්න යැයි මට අත්දැකීමෙන් කියාදුන්නද ඉවසීම අමතක වන කල්හි සිත නිවීමට තිබූ මොහොතක් නැතිව යන බවත් ඈ කියාදුන් බව මට තාමත් මතකයි.
ඉදින් ඈ මට කියා දුන් අපමණ දෑ අතර මා දන්නේ මා තවමත් ඇරඹුමේ පමණක් බවයි. දිනෙන් දින මොහොතෙන් මොහොත ජීවිතය නැමැති ගමන හිමින් හිමින් ගමන් කරද්දී ඉදිරියටත් ඈ මා හදවතේ සිටියි.
එදා මෙන්ම අදත් ඇයට ස්තූති කිරීමට මට අවස්ථාවක් නොලැබුණිද ඈ යනු මගේ මවයි, මගේ පාසලේ මුල් ගුරුතුමියයි, මගේ උසස් පෙළ පංතියේ ගුරුතුමියයි, මගේ පළමු රැකියාවේ ප්‍රධාන නියමුවරියයි.
ඉදින් මියෙන තුරු ජීවිතේ හැමදාම (ඇය) ඔවුන් සිව් දෙනාම මට ජීවත් වීමට කියාදෙන බව විශ්වාසයි.
ඇය නම් වූ සියලෝටම ස්තූතියි.....!!!
2020.07.07
No comments:
Post a Comment