Saturday, March 14, 2020




ඉපල් වී වියළුණු මහපොළොව බදාගෙන
හිටිහැටියේ නොකියාම පොදින් පොද වැටෙන
පස් පිඩැලි තණ පත් නැවුම් වී සුවද දෙන
තුරු මුදුන් නැහැවිලා කාලෙකින් වස්සාන

දුෂ්කරව පණ ඇද්ද දිය බුබුළු උතුරාණ
මියදෙන්න දින ගැන්න මල් කැකුළු පුබුදාන
එකින් එක බිම හැළුණු පල වැලට පණගේන
හිටි හැටියේ මහ වැස්ස ලෝකයම නහවාන

නෑඹුල් ව සුවද දෙන මිහි තලේ අපූරුව
වැස්සක්ව පසසන්නේ ජීවිතේ මිහිරිය
හිරු රැසින් දැවී වියකී ගිය ඒ අතීතය
මතක වත් නෑ කොහේ වැහි බිදකි අරුමය




  තරු පිරී මේ අහස ලස්සනයි සේපාලිකා මල් සුවඳ පැතිරිලා සුරකුමරියන් ඇවිත් කෝ කොහෙද නුඹ විමසනා.... තනියෙනුත් ලස්සනට සිනා සී උකුලේ නිදනා පුතු දැක...