රෑක අහසේ වෙනදා වාගේම
නිවි දැල්වෙන තරුත් තිබුණා
අදුරේ නොපෙනුන පුරුදු අටවක
වළාකුළකට මැදිව තිබුණා
පුරත් අවපස නොවී වෙනසක්
අහස හැම දා ඔහේ උන්නා
එළිය අදුරට දොසක් නොකියම
පොළොව කොහොමත් දරා උන්නා
නිසල දියවර සේල රන් සළු
හැඩට සිතුවම් මවා පෙන්වා
අහස සද දියෙ කැළුම් අතරින්
රහසේ ඇවිදින් වැළද ගත්තා
සුළගේ නැළවෙන තුරු ලතා මත
ලසෝ හද බැති සුසුම් රන්දා
නිදා නොනිදන නෙතින් අවදිව
සරා සද පුර දිනක් මැව්වා
සිසිල සියොළඟ වෙලී දැවටී
කොපුල් විලිබර සෙයක් දැනුණා
ගගේ ගං දිය රළැති අතරේ
සිනාසෙන නුඹේ මූණ පෙනුණා
ලොවක මැද ලොව දහක් අතරේ
පුරුදු සුපුරුදු සෙයක් සිතුණා
නොපෙනි නොදැනී කොහේ දිව්වත්
අහස හැම තැන ඉහළ තිබුණා
No comments:
Post a Comment